Kafesinde salıverilmeyi bekleyen bir kuş gibi çaresiz oldunmu hiç Hayattan tüm ümidini kesip uçup gitmek istedinmi sonsuzluğa Kimse derdinden anlamazken sen öylece dinledinmi dertlileri

Bazen çığlık atıp yeter diye bağırasın geldimi hiç Başın önde yüzün avcunun içinde çaresiz kaldınmı Döktünmü içini boş duvarlara?. Yamurların altında sırılsıklam olana kadar yürüdünmü? Sen hiç temmuzun ortasında üşüdünmü? Eylülde kopan yaprakları topladınmı?.. Bir köşeye oturup ellerini göğsüne bağlayıp hıçkıra hıçkıra ağladınmı? Deniz mavisine dalıp gittiğin odlumu,gökyüzünün aydınlığına kafanı kaldırıp uzun uzun baktınmı? Ya batan güneş,sen güneşin batmasını bekledinmi saatlerce? Peki ya sabahı gün aydınlanmasını güneşin verdiği rahatlığı huzuru yaşadınmı? Benim kalbimi kırarken ne kadar canımı yaktığını düşündünmü? Beni lanet olası hayata küstürdüğünü düşündünmü? Saatlerce öyle boş duvarlara baktığımı biliyormusun? Senin kalbin acıdımı gerçekten,gerçekten kırıldınmı?Sanmıyorum çünkü öyle olsaydı kırılmanın incinmenin nasıl bir duygu olduğunu bilirdin. Üzgünüm,kırgınım,kalbimi acıttın,beni yaraladın. Seni affetmiyorum artık üzgünüm